فرانک رحیمی - دانشجوی رشته روانشناسی عمومی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری زناشويی همسران افراد معتاد شهر شیراز بود. روش پژوهش نیمه آزمايشی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان دارای همسران معتاد مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد شهر شیراز در سال 1399-1398 بود. ابتدا از بین زنان دارای همسران معتاد 54 نفر به صورت دردسترس انتخاب و پرسشنامه سازگاری زناشويی را پاسخ دادند، سپس از بین اين زنان 30 نفر که کمتريننمره را در سازگاری زناشويی بدست آورده بودند را بعنوان نمونه نهايی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه ( 15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه کنترل) چايگزين شدند. سپس گروه ازمايش تحت آموزش تنظیمهیجان قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دريافت نکرد. سپس پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. تجزيه و تحلیل داده با استفاده از تحلیل کواريانس نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری زناشويی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه ( 15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه کنترل) چايگزين شدند. سپس گروه ازمايش تحت آموزش تنظیم هیجان قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دريافت نکرد. سپس پسآزمون از هر دو گروه گرفته شد. تجزيه و تحلیل داده با استفاده از تحلیل کواريانس نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری زناشويی همسران افراد معتاد تتاثیر معناداری دارد.

آموزش تنظیم هیجان، سازگاری زناشویی، معتاد