آزاده صهبا - دانشجوی ارشد جزا و جرم شناسی

هدف غایی و اصلی حرف پزشکی و پرستاری تامین بهبودی و سلامت افراد تحت مراقبت است و به دلیل ارتباط مستقیم آنها با بیماران این حرف از اهمیت خاصی برخوردارند.اگر هرکدام در وظایف خود قصور نمایند دارای مسئولیت می شوند که علاوه بر مسئولیت مدنی و انتظامی ممکن است واجد شرایط کیفری نیز گردند.بنابراین مسئولیت هر یک زمانی ثابت می شود که رابطه سببیت آنها و خسارات وارده اثبات شود.البته شایان ذکر است که پزشک می تواند در صورت عدم رعایت دستوراتش توسط پرستار تقصیر را متوجه پرستار نماید.در مسئولیت جزایی با توجه به اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها نمی توانیم هر عملی را که موجب ضرر و زیان بیمار می شود یا حتی موجب برهم زدن نظم عمومی می شود قابل مجازات بدانیم.از جمله پیشنهادها که بایستی در اولین فرصت مدنظر قرار بگیرد تجمیع مقررات مربوط به حقوق پزشکی در یک قانون خاص و جداگانه می باشد,تا هم مجموعه مستقلی در این زمینه ایجاد شود هم از تعرض وگاها تناقض قوانین و مقررات جلوگیری بعمل آید .از طرفی به دلیل تعدد نظامات رسیدگی و هم قوانین سخت و پیچیده بیمار از ادامه مسیر احقاق حقوقش منصرف می شود.بنابراین تعیین یک مرجع مستقل و تخصصی می تواند کمک بسیار زیادی در این زمینه بنماید

پزشک,پرستار,مسئولیت,خطای پزشک.