مهشید قندی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ،دانشگاه رجا قزوین ، ایران
کیانوش ناصرالمعمار - گروه معماری ،دانشکده معماری و شهرسازی ،واحد قزوین ،دانشگاه آزاد اسلامی ،قزوین ،ایران
آتوسا بیات - گروه معماری ،دانشکده فنی و مهندسی ، واحد زنجان ،دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان ،ایران

یکی از مهمترین دوران زندگی انسان ،کودکی است . در کودکی ، توانایی های کودکان رشد یافته و در سنین بالاتر به کمال می رسد. درواقع پیشرفت و موفقیت انسانها، مرهون نحوه ی یادگیری وشکوفایی استعداد ایشان در دوران کودکی و نوجوانی بوده که در دوران بزرگسالی به منصه ی ظهور می رسد. محققان در تحقیقاتی که در سالهای اخیر انجام داده اند ،بسیاری از عوامل موثر درایجاد و افزایش خلاقیت، از طریق شیوه های آموزشی، شناختی کودکان و نیز مسائل تربیتی را بررسی کرده اند، اما تاثیرات عوامل محیطی وکیفیت فضای طراحی شده ی کودک ،جهت پرورش خلاقیت آنان ،توجه کمتری شده است . عوامل محیطی در خلاقیت کودکان نقش بسزایی دارد . این عوامل اگر در فضای معماری کودکان،در کنار دیگر فاکتورهای آموزشی و پرورشی قرار بگیرد، می تواند رشد چشمگیری در جهت افزایش نوآوری کودکان داشته باشند . طراحی موزه کودک به دلیل ایجاد فضای جدید و نوآور برای کودکان با رعایت عوامل محیطی موثر ، در بلند مدت می تواند باعث رشد و تعالی افراد جامعه گردد زیرا تعالی افراد جامعه در نهایت موجب پیشرفت یک کشور خواهد شد. یک جامعه هموارهنیازمند افراد خلاق و پویا جهت رشد فزاینده در علم و دانش ، اختراعات و اکتشافات می باشد، که این امردر کودکی آغاز می شود. لذا در این پژوهش به بررسی نحوه ی اثربخشی متغیرهای معماری و عوامل محیطی و به صورت عناصر انعطاف پذیردر فضا و تحریک کنندگی فضا بر روی کودکان ،پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و اطلاعات موردنیاز از طریق مطالعات اسنادی ،زمینه های میدانی وتکمیل اطلاعات استفاده گردیده است . نتایج بدست آمده حاکی از آن است که عوامل محیطی موثر و متغیرهای معماری دارای پیامدهایی هستند که به طور جدی در پرورش خلاقیت کودکان مؤثر است.

موزه ،کودک، خلاقیت، نوآوری