علی زارع فیض آبادی - کارشناسی ارشد عمران گرایش زلزله، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف،
فرهاد کمالی - دانشجوی دکتری عمران گرایش سازه، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

این پژوهش به ارزیابی عملکرد لرزه ای ترانسفورماتورهای پست های انتقال برق و بهینه سازی رفتار لرزه ای آنها با استفاده از سامانه های جداسازی پایه می پردازد. عملکرد لرزه ای ترانسفورماتورها، که از تجهیزات مهم پسته ای برق هستند، در زلزله های گذشته رضایت بخش نبوده و خرابی های بسیاری را متحمل شده اند. سامانه جداسازی پایه یکی از روش های مؤثر در بهسازی لرزه ای تجهیزات سازه ای و غیر سازه ای است. استفاده از این سامانه در ترانسفورماتورها می تواند منجر به کاهش قابل توجه خسارات وارده به این تجهیزات و زیان های مالی ناشی از آنها شود. این پژوهش، با استفاده از تحلیل های عددی به بررسی رفتار لرزه ای ترانسفورماتورها و نقاط ضعف آنها در زلزله می پردازد. یک جداساز لاستیکی با هسته سربی برای ترانسفورماتور طراحی شده و قابلیت اطمینان ترانسفورماتور برای دو سطح خطر مشخص، که بر اساس شتاب بیشینه وارد بر بالای بوشینگ در نظر گرفته شده است، از طریق منحنی های شکنندگی بررسی می گردد. منحنی های شکنندگی در این پژوهش بر اساس دو پارامتر PGA و PGV طراحی شده اند. نتایج نشان داد که از میان سناریو های مختلف، شکستبوشینگ به علت تردی و شکل پذیری کم پورسلین محتمل تر است. همجنین استفاده از دو متغیر ورودی مانند PGA و PGV منجر به ارزیابی لرزه ای قابل اعتمادتری می شود.

ترانسفورماتور، جداسازی لرزه ای، پست انتقال، عملکرد لرزه ای، منحنی شکنندگی