رفیده قاضی زاده - کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه مازندران
حسین کلانتری - کارشناس ارشد معماری،دانشگاه تهران

توجه به زمینه و بســتر از ابزارهای اولیه معماران در فرآیند طراحی معماری و رویکرد اصــلی طراحی را بازگو می کند. این رویکرد موجب بوجود آمدن گزینه های متعدد طراحی و در نتیجه ارائه راه حل های کامل تر خواهد شــد. زمینه گرایی رویکردی که بر ویژگی های یک مکان تأکید دارد و بر طبق ایده ها و اصول گذشته به شکل دادن به کالبد شهرهای معاصر می پردازد. در حال حاضر با توجه به رشد و توسعه شهرها و لزوم توجه به حوزه های درون شهری و توجه به زمینه مداری و پیوند محیط با فضا بی توجهی به بستر طراحی در بسیاری از طراحی ها رایج است. عدم ارتباط بین ساختمان ها با زمینه منجر به بروز مشــکلاتی همچون بحران هویت، ناهماهنگی و اغتشــاش، ناخوانایی و عدم مطلوبیت شــده اســت. از این رو تحلیل، مطالعه و بررســی نمونه های موردی آثار معماران معاصــر در ارتباط با رویکرد زمینه گرایی و اســتخراج راهکارهای طراحی معماران بزرگ در مواجه با معماری زمینه گرا و دســتیابی راه حل هایی به منظور برانگیختن قوه تخیل طراحان در این مقاله مطرح شده است. این پژوهش که با مطالعه کیفی و روش تحقیق توصیفی صورت گرفته و ابزار گردآوری اطلاعات، مطالعات منابع مکتوب و برر سی ا سناد و مدارک می با شد. در نهایت با جستجو و کنکاش آثار معماران معا صر در مواجه با معماری زمینه گرا پارامترها و راهکارهایی برای استفاده طراحان پیشنهاد می کند. در واقع با دستیابی به اطلاعات سودمند در طراحی معماری زمینه گرا به ارزیابی موفق تری برای ارائه راه حل ها و طراحی کامل تر می توان دست یافت.

زمینه گرایی، زمینه مداری، معماری معاصر, معماری زمینه گرا