احسان عدیلی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولایت ایرانشهر، ایرانشهر، ایران
معین ریگی - دانشجوی مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه هاتف زاهدان، زاهدان، ایران

بتن خودمتراکم به دلیل خواص بسیار مفید از جمله عدم نیاز به ارتعاش روز به روز پر کاربرد تر می شود. در این میاناستفاده از مواد افزودنی در این نمونه بتن مورد توجه محققان واقع شده است. استفاده از مواد سیلیسی به عنوان افزودنیهاي مفید بطور مدام گسترش می یابد. در این تحقیق نمونه هاي بتنی خودمتراکم حاوي 1، 3، 5 درصد نانوسیلیسساخته شدند. هم چنین جهت بررسی و مقایسه بیشتر نمونه هاي حاوي 4، 8، 12 درصد ژل میکروسیلیس نیز ساختهشدند تا رفتار آن ها با نمونه شاهد مورد مقایسه قرار گیرد. تمامی نمونه ها با نسبت آب به سیمان 0/4 و 0/5 تهیه شدندو مقاومت آن ها در سنین 7 و 28 روزگی مورد مقایسه قرار گرفت. علاوه بر این نمونه هاي منتخب جهت بررسیریزساختار به آزمایشگاه فرستاده شدند و با میکروسکوپ الکترونی روبشی از آن ها تصویر گرفته شد. تصاویر اخذ شدهبصورت الکترون ثانویه بوده اند. در نهایت نتایج مقاومت فشاري و ریز ساختار نمونه ها با هم مورد مقایسه قرار گرفت ومشخص گردید در میان نمونه هاي ساخته شده حاوي نانوسیلیس بهترین میزان افزودنی 3% است و با افزایش بیش ازآن اثر منفی بر بتن مشاهده می گردد. در میان نمونه هاي داراي میکروسیلیس نیز نمونه حاوي 8% میکروسیلیسبهترین نمونه بوده اند.

ریزساختار بتن، نانوسیلیس، میکروسیلیس، بتن خودمتراکم