ساره داوری - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه شهید بهشتی

پایداری فرایندی است آگاهانه، مشارکتی و متعادل کننده که سعی در رفع مشکلات بدون آسیب رساندن بهنیازهای آیندگان را دارد. امروزه برای رسیدن به پایداری باید از جوامع کوچک آغاز کرد، بدین منظور در اینپژوهش به بازآفرینی محله در بافت های شهری موجود در جهت ایجاد توسعه پایدار می پردازیم. توسعه محلهای پایدار به مدیریت بهره داری و استفاده از منابع انسانی، طبیعی و اکولوژیکی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی ومحیطی نظارت دارد . شهر تهران در دوره معاصر کاملاً از مفهوم پایداری فاصله گرفته است و به شهری مصرفگرا تبدیل شده است. هدف از این تحقیق معرفی رویکرد بازآفرینی پایدار به عنوان راه حلی جهت حل پایدارمشکلات مناطق کمتر توسعه یافته شهری می باشد.روش تحقیق به صورت توصیفی بوده است نتایج حاصل ازاین تحقیق نشان می دهد که با توجه به قرار گیری اصول توسعه پایدار در قلب سیاست و عملیات بازآفرینیشهری این رویکرد می تواند رویکرد مناسبی جهت انسجام اجتماعی، ارتقاءفعالیت های اقتصادی، نوسازیکالبدی، بهبود محیط زیست و حل پایدار مشکلات محلات کمتر توسعه یافته باشد.

توسعه پایدار شهری، محلات کمتر توسعه یافته، رویکرد بازآفرینی پایدار شهری، محله سیروس