ریحانه آشتیانی - دانش آموخته مهندسی طراحی محیط ، پردیس فنی، دانشگاه تهران
حسن دارابی - عضو هیات علمی گروه مهندسی طراحی محیط ، پردیس فنی، دانشگاه تهران

با توجه به پیشرفت های چشمگیر علمی در سال های اخیر در سراسر دنیا توجه به مسایل و چالش های زندگی اقشار آسیبپذیر هم چون افراد نابینا بیشتر شده است. در جوامع پیشرفته شهر خوب شهری است که پاسخ گوی نیاز تمامی اقشار خودباشد و تمامی افراد در آن از حقوق مساوی برخوردار بوده و بتوانند در جامعه حضور داشته باشند.اما آنچه که از بررسی و مرور مباحث مرتبط با معماری و شهرسازی ویژه نابینایان در کشور ما برمی آید ، نشان دهنده ی اینامر است که با گذشت زمان و با وجود محرومیت های شدید این قشر آسیب پذیر و وجود نیازهای فراوان، هنوز توجه چندانیبه این امر به خصوص در بخش ایمن سازی محیطی و شهری نشده است. لذا هدف از تحقیق حاضر ، تحلیل فضاهای محیطیبه ویژه فضاهای بازی برای کودکان دارای نقص بینایی است. روش تحقیق حاضر مبتنی برمطالعات کتابخانه ای و میدانی استکه ابتدا به معرفی افراد دارای نقص بینایی ، مشکلات آن ها، بازی برای کودکان دارای نقص بینایی و نقش آن در بهبود کیفیتزندگی این گروه میپردازد. سپس با مشاهدات میدانی و تهیه ی پرسش نامه به بررسی مشکلات موجود در مدارس و پارک هایشهری برای بازی کودکان دارای نقص بینایی پرداخته شده است. و در انتها سعی شده تا با بررسی عوامل موثر بر افزایشکیفیت محیطی برای این گروه و در نظر گرفتن پتانسیل های موجود، برای هر مشکل راهکاری پیشنهاد شود. در نظر گرفتناین پیشنهادات و راهکارها بدون شک گامی مهم برای ارتقای کیفی زندگی افراد نابینا به ویژه کودکان دارای نقص بیناییخواهد بود.

نقص بینایی، مشکلات محیطی، فضای بازی، کودکان نابینا