کیانوش ذاکرحقیقی - دانشیار گروه شهرسازی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی, همدان ایران
لیلا صابری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران

استفاده بهینه از اراضی شهری و توسعه از درون به منظور بهره بردای حداکثری از منابع موجود و همچنین بازآفرینیبافت های تاریخی و استفاده مجدد از این بافت ها به عنوان یکی از رویکردهای اخیر برنامه ریزی شهری پیش رویمدیران شهری قرار گرفته است. بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی موثری در بهسازی بافت های تاریخی محسوب میشود که در کنار این رویکرد، بهره گیری از پروژه های محرک توسعه که با بهره گیری از اراضی بایر و بلااستفاده سعی دربازگرداندن افراد و ساکنان به بافت های قدیمی دارد می تواند موجب بهبود وضعیت بافت های تاریخی شود. در اینپژوهش با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای سعی در بررسی جایگاه پروژه های محرک توسعه در بازآفرینی بافت های تاریخی داشته ایم. نتایج حاصل نشان دهنده آن است که پروژه های محرک توسعهبه عنوان یک رویکرد برای بهبود وضعیت شهرها مطرح شده اند؛ در واقع محرک توسعه شهری، جایگزینی برای استراتژیهای قبلی نیست بلکه ابزاری است در درون استراتژی های تغییر شکل شهری مانند تجدید حیات شهری، توسعه مجدد وبازآفرینی شهری که می تواند با استراتژی های قبلی ترکیب شود و باعث توسعه فضاهای اطراف بلافصل خود گردد.

توسعه از درون، بازآفرینی، بافت تاریخی، محرک توسعه