آزاده عسگری - سرپرست گروه پژوهش، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد واحد علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، گرایش فیتوشیمی، تهران، ایران
گلسا شیرکانی - پژوهشگر مجتمع آموزشی حضرت معصومه (س)، بخش شیمی و نانوتکنولوژی، تهران، ایران
کتایون پیرنون - پژوهشگر مجتمع آموزشی حضرت معصومه (س)، بخش شیمی و نانوتکنولوژی، تهران، ایران

در جهان امروز، تاثیرات مخرب محیطی ناشی از تجمع مواد پلاستیکی و غی رتخری بپذیر یکی از مهمترین نگرانی ها است.این مشکلات، زمینه ساز توسعه پلاستیک زیست تخریب پذیر مانند پلاستیک با منشا گیاهی شده است. در سال های اخیرتوجه ویژه ای در زمینه استفاده از مواد نگهدارنده طبیعی از جمله اسانس و عصاره گیاهی در مواد خوراکی به وجود آمدهاست. هدف از این پژوهش سنتز بیو پلاستیک با خاصیت ضد میکروب است از پلیمر نشاسته به دلیل قابلیت فیلم سازی،قیمت مناسب و دردسترس بودن برای سنتز بیوپلاستیک استفاده شد و مقادیر مختلف گلیسیرین برای افزایشکشش پذیری بیوپلاستیک مورد آزمایش قرار گرفت. عصاره برگ های گیاه نعنا با حلال آب و اسانس آن با روش تقطیربا آب تهیه شد و برای ایجاد خاصیت ضدمیکروب جداگانه به بیوپلاستیک اضافه شدند. در این پژوهش مشخص شد کهشکل و ظاهر پلاستیک نشاسته ای مشابه پلاستیک نفتی می باشد و با افزایش مقدار گلیسیرین تا % 75 از جرم نشاسته،میزان کشش پذیری بیوپلاستیک افزایش یافته است. افزودن اسانس و عصاره نعنا در بیوپلاستیک باعث ایجاد خاصیتضدمیکروب شد. نتایج نشان داد نان در بیوپلاستیک حاوی اسانس نعنا ماندگاری بیشتری داشته است اما به دلیل هزینهو زمان بیشتر استخراج اسانس از گیاه و همچنین شکنندگی بیشتر بیوپلاستیک حاوی اسانس، عصاره گیاه پیشنهادمناسب تری برای ایجاد خواص ضدمیکروبی بیوپلاستیک است. در نتیجه بیوپلاستیک ضدمیکروب می تواند به عنوانجایگزین مناسبی برای پلاستیک معمولی غیر قابل بازیافت در نظر گرفته شود.

بیوپلاستیک، گیاه نعنا، اسانس، عصاره، ضدمیکروب