حسین مقصودی - دانشجوی مقطع دکتری مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبائی تهران
علیرضا طاهائی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه مازیار نور

صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای توسعه پایدار در مقیاس شهری و روستایی مورد توجه جوامع گوناگون است. درکنار میراث ملموس که زمینه رونق گردشگری تاریخی- فرهنگی را پدید می آورد توجه به ظرفیت های میراث ناملموس در سالهای اخیر مورد توجه برنامه ریزان و فعالان این صنعت قرار گرفته است. بر خلاف میراث ملموس، میراث ناملموس گستره ی وسیعی دارد و معرفیآن نیازمند شناخت دقیق است. کشور ایران با بهره گیری از تنوع قومیتی، ظرفیت ارائه و توسعه همه جانبه گردشگری تاریخی- فرهنگی را در خود مشاهده می کند. از این رو در کنار جاذبه های طبیعی و تاریخی توجه به میراث ملموس و ناملموس ظرفیت های تازه ای را درمسیر توسعه ی گردشگری کشور فراهم می کند. این پژوهش با معرفی بخشی از میراث ناملموس قوم بختیاری به عنوان یکی از اقوام کهنو ریشه دار این سرزمین به بررسی چشم اندازهای نو و ظرفیت های تازه ای در مسیر توسعه گردشگری با محوریت تاریخی- فرهنگی می پردازد.

قوم بختیاری، توسعه گردشگری، گردشگری تاریخی فرهنگی، میراث ناملموس