جواد تذرو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، دانشگاه ملایر
مجید تذرو - دانشجوی مهندسی مکانیک، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فنی یزد
پاتریس نکورونزیزا - دانشجوی مهندسی عمران، گروه مهندسی عمران، دانشگاه ملایر

به طور کلی هدف از طراحی هر سیستم سازه ای تعیین مقاومت مورد نیاز و پیش بینی رفتار سازه جهت اطمینان از سرویس دهیمناسب آن در طی بارهای وارد می باشد. با این حال عوامل متعددی وجود دارند که باعث انحراف رفتار سازه از مفروضات طراحیمی شوند؛ که از مهمترین آنها می توان به استفاده از ضوابط آیین نامه منسوخ شده، خطا در طراحی، نیروهای پیش بینی نشده وضعف در اجرای سازه اشاره کرد. در این مقاله به بررسی و ارائه راهکارهایی جهت بهسازی لرزه ای سیستم های سازه ای قاب خمشیفولادی پرداخته شده است. برای این منظور راه کارهای متعارف بهسازی سازه های فولادی شامل تقویت ستون ها با استفاده از ورقه ایتقویتی جان و بال، محاط کردن ستون های فولادی در ستون بتنی و اضافه کردن مهاربند به سازه می شود، معرفی شده است. تمرکزاصلی این مطالعه بر روی مقاوم سازی سازه های قاب خمشی فولادی با استفاده از تقویت مقطع ستون بوده و از این رو روابط تئوریجهت محاسبه و تعیین ضخامت ورقه ای تقویتی جان و بال ستون ها در این سیستم سازه ای جهت اطمینان از عدم تشکیل مفصلپلاستیک در ستون های سازه ارائه شده است. جهت اعتبار سنجی راهکار پیشنهادی، یک نمونه قاب خمشی فولادی 4 طبقه منظم موجود در نظر گرفته شده است؛ و رفتار آن قبل و بعد از مقاوم سازی، با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی در نرم افزار ETABS v.15 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهند که رفتار سازه قبل از مقاوم سازی به شدت ضعیف و همراه با مکانیزم گسترده طبقه نرم در تغییرمکان هدف است؛ ولی پس از مقاوم سازی با روش پیشنهادی، رفتار سازه بهبود قابل توجهی یافته است. به بیان دیگر، هیچ گونه مکانیزم طبقه نرم بعد از مقاوم سازی سازه در تغییرمکان هدف مشاهده نشد.

بهسازی لرزه ای، قاب خمشی فولادی، مکانیزم طبقه نرم، فیوز سازهای، تغییرمکان هدف