حسین نجفی شاه کوهی - مدرس دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) تهران ایران

مدیریت بحران به عنوان یکي از چالش هاي همیشگي بشر در دنیا مطرح مي باشد. بطوریکه علي رقم کلیه تلاش ها تمهیدات در نظر گرفته شده اغلب، مدیران بحران حتي در کشورهاي پیشرفته در برابر بحران ها با مقیاس هاي بالا تسلیم مي شوند. از این رو بررسي باز بیني عملکرد مدیریت بحران بسیار ضروري به نظر مي رسد. برنامه هاي مدیریت بحران اغلب بر اساس یک برنامه از پیش تعیین شده پیش مي رود که ارتباط واقعي هوشمندانه اي بین نحوه مدیریت مقیاس بحران هاي به قوع پیوسته دیده نمي شود. دیگر مشکل مدیریتي در بحث مدیریت بحران نحوه نگرش اشهباه نسبت به مسائل مدیریتي است، براي مثال برنامه ریزي سناریو نویسي برنامه هاي مدیریت بحران بر اساس آخرین تجربه مدیریتي واقعه هاي قبلي مي باشد، در حالي که مدیریت جامع بحران جدا از مسائل رویکردهاي اصلي آن، مي بایست موردي، بر اساس جامعه، مردم محور به دور از اسطوره ها پیش فرض هاي قبلي صور گیرد. این مشکلات در سطوح جهاني، در بسیاري از سازمان ها همچون سازمان ملل نیز دیده مي شود، بطوریکه علارغم تراهم بودن منابع امکانا لازم در جهت مقابله با بحران در سطوح بین المللي به دلیل عدم هماهنگي بین بخش هايمختلف آن نبود استراتژي مدیریتي مناسب با هر سطح بحران، این سازمان نمي تواند به عملکرد اقعي خود برسد. در این مقاله سعي شده تا در جهت ارتقا سطح مدیریتي کیفیت مدیریت جامع بحران، سطوح مختلف بحران تعریف برنامه ها راهکارهاي کلان مدیریتي استراتژي هاي مربوط به هر سطح از آنها بیان گردد.

مدیریت جامع بحران، سناریوی مدیریت، مدیریت مردم محور، مدیریت استراتژیک، برنامه ریزی تاکتیکی، برنامه ریزی عملیاتی