سید عبداله امینی - کارشناسی ارشد معماری، دانشجوی موسسه آموزش عالی مازیار ، گروه معماری، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران
محمدرضا منصوری - دکتری معماری، هیئت علمی موسسه آموزش عالی مازیار، گروه معماری، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران
حمیدرضا دلفانیان - دکتری معماری، موسسه آموزش عالی مازیار، گروه معماری، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران

به خاطر مدرن شدن زندگی شهری و رشد شتابان صنعت گردشگری در ایران، موج جدیدی از طراحی های مناسب جهت فضاها و امکانات گردشگری؛ از جمله دهکده های توریستی بوجود آورده است. دهکده های گردشگری مکان هایی از یک استان هستند که در خود و یا در فواصل نزدیک به آن از لحاظ جاذبه های طبیعی، فرهنگی و تاریخی قابلیت های لازم برای جذب گردشگران دارند. مقاله حاضر پژوهشی کاربردی در عرصه معماری است و اهداف آن مبتنی بر خلق فضاهایی با عملکرد اقامتی – تفریحی و گردشگری است. به دنبال ایجاد فضایی با پتانسیل جذب گردشگر است که با رعایت اصول بوم گردی کیفیت زندگی ساکنین را ارتقا بخشیده و گامی در جهت معرفی ارزش های بومی منطقه بردارد و از طرفی دیگر، در طراحی و خلق فضاهای مورد نیاز، حفظ محیط زیست منطقه و کاهش تخریب طبیعت تا حد امکان و پایداری آن مدنظر قرار گرفته است.

گردشگری، بوم گردی، توسعه پایدار