منصور توپاابراهیمی - گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی مازیار، رویان، ایران

به طور کلی امروزه یكی از انواع حوادثی که هر ساله خسارات مالی و جانی فراوانی را بر فعالیت های عمرانی وارد می نماید، در کشور ایران به دلیل تنوع زمین شناسی و اقلیمی آن، ناپایداری های بسیاری را به وقوع می پیوندد که بروز آنها اثرات اقتصادی و اجتماعی گسترده ای را بر اقصی نقاط کشور متحمل می نماید. لذا در مقاله حاضر به بررسی شناسایی و اولویت بندی روش های پایدارسازی شیب خاکریزها با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره نظیر تاپسیس پرداخته شده است و با بررسی پژوهش های صورت گرفته و بررسی الویت بندی روش های پایدارسازی شیب خاکریزها و پس از صحبت با متخصصین این حوزه به شناسایی و رتبه بندی عوامل این مهم پرداخته است. این مقاله از نظر هدف، از نوع کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها به شیوه توصیفی - پیمایشی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز در دو مرحله انجام گردیده است که جهت شناسایی عوامل موثر از روش دلفی و در مرحله دوم جهت تحلیل از پرسشنامه استفاده شده است. در این مطالعه از تعداد 40 نفر فرد خبره استفاده شده و ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه می باشد. در نهایت تعداد 9 متغیر اصلی برای پژوهش حاضر تعیین گردیده تا با ارزیابی این عوامل به هدف غایی پژوهش دست یافته شود. بر اساس نتایج اخذ شده در بین پارامترهای تاثیرگذار، از عامل های حیاتی و مهم بكارگیری پارامتر دیوار بتنی مسلح و سپس عامل های خاک مسلح با نمای پیش ساخته و خاک مسلح بدون نمای پیش ساخته، از مهمترین معیارهای تاثیرگذار بر این مشخصه می باشد به هرحال نظارت دقیق و کامل متولیان ذیربط در مبحث ایجاد پیروزمندانه پایدارسازی شیب خاکریزها و وجود ضمانت های لازم می تواند موجب رعایت بسیاری از موارد مثبت و موثر شود.

پایداری، شیب خاکریزها، تاپسیس