مریم اصغری اصل سردرود - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز

این مقاله یادگیری مشارکتی در فضای مجازی را مورد بحث قرار می دهد، در یادگیری مشارکتی، شرکتکنندگان فهم خود را از موضوع یادگیری با دیگران به اشتراک گذاشته، با یکدیگر همیاری می کنند، از همپشتیبانی می کنند و در فرایندهای مرتبط و هدفمند و سطوح بالاتر مهارت های شناختی و احساسی درگیر میشوند. این امر می تواند به صورت برخط، در یک آزمایشگاه، در یک زمین بازی، در یک کلاس اتفاق بیفتد.یادگیری مشارکتی به شیوه های متعددی اجرا شده است .یکی از این شیوه ها یادگیری مشارکتی با پشتیبانیکامپیوتر و تلفن همراه CSCLm2 است. این مقاله از نوع مروری است. جهت گردآوری اطلاعات از موتورهایجستجوگر و پایگاه دادهای معتبر و مطالعات کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده، استفاده شدهاست. استفاده ی روزافزون از این ابزارها مؤید نقش آنها در آموزش های رسمی و غیررسمی است. جاذبه ی اینابزارها روزبه روز بر کاربران آن ها می افزاید و این امر برای متولیان تعلیم و تربیت فرصتی استثنایی است. دراین مقاله ضمن ارائه ی تعریف یادگیری مشارکتی و یادگیری الکترونیکی ، و ابزارهای یادگیری الکترونیکی ونقش آن ها در آموزش های رسمی و غیررسمی پرداخته می شود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، لازم است دربرنامه ریزی درسی جایگاهی خاص به فرهنگ سازی وسیع نسبت به فواید و مزایا و معایب و تهدیدهاییادگیری الکترونیکی به طور عام و یادگیری الکترونیکی مشارکتی به طور خاص در سطح مراکز آموزشی، درمیان مدیران ،یادگیرندگان و به ویژه مدرسان اختصاص یابد.

یادگیری مشارکتی، یادگیری الکترونیکی، ابزارهای یادگیری الکترونیکی