مجتبی ناصری آروند - کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه پیام نور واحد کیش
حمیدرضا عامری سیاهونی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-تحلیلی می باشد. در واقع این پژوهش یک مطالعه مروری می باشد که با هدف بررسی نماها و پلان های شهری توسعه پایدار زیست محیطی در شهر مشهد انجام شده است و استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نما ها و پلان های شهری و توسعه پایدار می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان می باشد که 100 نفر به عنوان نمونه، به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه بین آنها توزیع شد. روایی سؤالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان مورد تأیید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ 0.83 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیر نرمال بودن داده های پژوهش را نشان داد بنابراین از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. که رابطه همبستگی بین دو متغیر نما ها و پلان های شهری و توسعه پایدار زیست محیطی با ضریب 0/906 تایید شده و با sig=0/000 و در سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر نما ها و پلان های شهری و توسعه پایدار زیست محیطی وجود دارد و در نتیجه فرض 0H رد شده و فرض 1 H مورد تأیید است. همچنین نتایج نشان داد که که رابطه همبستگی بین دو متغیر نما ها و پلان هایشهری و توسعه پایدار اجتماعی -فرهنگی با ضریب 899 / 0 تایید شده و با sig=0.000 و در سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول است. همچنین رابطه همبستگی بین دو متغیر نما ها و پلان های شهری و ایجاد توسعه پایدار اقتصادی با ضریب 871 / 0 تایید شده و با sig=0.000 و در سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول واقع شد

نما، پلان، توسعه پایدار، زیست محیطی