CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

چگونگی قانون مناطق دریایی ایران در خلیج فارس و دریای عمان

عنوان مقاله: چگونگی قانون مناطق دریایی ایران در خلیج فارس و دریای عمان
شناسه ملی مقاله: ICJLP01_005
منتشر شده در کنفرانس بین المللی فقه،حقوق، روانشناسی و علوم تربیتی در ایران و جهان اسلام در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

ستار جلالی - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل
حاتم صادقی زبازی - استادیار دانشکده حقوق دانشگاه پیام نور تهران، واحد تهران جنوب

خلاصه مقاله:
مطابق قانون دریایی ایران، آب های واقع در میان سواحل و خط مبدأ و نیز جزایری که فاصله آن ها کمتر از خط مبدأ است، آبهای داخلی محسوب می شود، بنابراین آب های بین خشکی ایران و جزایر خارک، لاوان کیش، قشم هنگام، لارک و هرمز آب داخلی محسوب می شوند. همچنین طبق قانون یاد شده، عرض دریای سرزمینی ایران 12 مایل از خط مبدأ به سمت داخل آنها است جزایر متعلق به ایران اعم از اینکه داخل و یا خارج دریای سرزمینی باشند، طبق این قانون دارای دریای سرزمینی مخصوص به خودهستند. براین اساس دریای سرزمینی ایران منطقه وسیعی از خلیج فارس را شامل می شود در منطقه جزایر فارو، تنب و ابوموسی تااعماق خلیج فارس گسترش می یابد. در این منطقه که در حوزه صلاحیت حاکمیت ایران است، شناورهای خارجی تنها حق عبور بی ضرر (پیوسته و سریع) دارند.

کلمات کلیدی:
دریای عمان، دریای خلیج فارس، اجرای قوانین، صلاحیت، و حاکمیت منطقه ای

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1118496/