سمیرا مقدمی مونقی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
افشین قربانی پارام - عضو هیئت علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد دماوند

با توجه به اینکه در سالهای اخیر در بسیاری از کشور های جهان مناسب سازی محیط شهری برای تمام اقشار جامعه به ویژه معلولین انجام گرفته است و سعی شده همه اقشار جامعه به طور یکسان از امکانات فضای شهرها بهره گیرند ولی در حال حاضر در فرآیند تصمیم گیری، برنامه ریزی، طراحی و مناسب سازی شهری در ایران معلولین کمتر در نظر گرفته می شوند که خود موجب القای حس تنهایی، گوشه نشینی، افسردگی و در نهایت نیاز به دیگران می گردد، برای جلوگیری از این تنش ها شهرهایمان باید پذیرای معلولین گردند و سعی در ایجاد حضور فعال آنان در عرصه های جمعی مهیا گردند تا حس عزت نفس، آزادی، احترام و نشاط را در آنان تقویت کنند. افراد معلول به عنوان یکی از اقشار جامعه بدلیل فقدان یا نقص در ارتباط با محیط اطراف و دریافت اطلاعات محیطی با مشکلاتی مواجه هستند. بدون تردید معلولیت محدودیت هایی را برای شخص به همراه می آورد که در صورت فراهم بودن آموزش های مختلف، توان بخشی و امکانات شهری مناسب در اکثر موارد از میزان محدودیت ها کاسته می شود. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و نیز روش استدلالی برای تحلیل جداول بهره خواهیم برد و ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، ابزار مشاهده و اطلاعات کتابخانه ای (بررسی مستندات تاریخی و منابع دست اول ) می باشد. لذا مقاله حاضر با هدف بررسی مشکلات معلولین و مبلمان های شهری که مورد استفاده اقشار جامعه من جمله معلولین است ارائه می گردد. در این مقاله پس از شناخت معلول و انواع آنان به شناخت مبلمان و بررسی آنان خواهد پرداخت و در سپس به بررسی مسائل موجود در مبلمان های شهری پرداخته خواهد شد و در انتها راهکارهایی به جهت بهسازی و رفع مسائل موجود ارائه می گردد.

معلول، مبلمان، شهر، فضا، معماری