احمد حامی - دانشیار گروه مهندسی فضای سبز دانشگاه تبریز
سجاد اوسان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز دانشگاه تبریز

هدف از این مقاله ، بررسی چگونگی تأثیر پوشش گیاهی و عناصر منظره بر آسایش دمایی در فضای باز برای ساختمان های جدا شده در محیط شهری با بررسی سناریوهای مختلف طراحی شهری است. این مطالعه از دو شاخص دمایی مختلف استفاده کرده و دو جهت گیری خیابانی مختلف در تابستان و زمستان را با استفاده از شبیه سازی های میکروکلیماتیک با ENVI-met و تجزیه و تحلیل نقشه های راحتی حرارتی برای موارد مورد بررسی قرار داده است. به منظور بهبود محیط دمایی مورفولوژی های جدا شده شهری در شهر، خیابان ها و فضاهای بین ساختمان ها باید در فرآیندهای طراحی شهری و منظر مورد توجه قرار گیرند. سایه زنی یک استراتژی اساسی برای کاهش استرس دمایی است و با استفاده از دستگاه های پوشش گیاهی و سایه زنی ، حتی در گرم ترین ساعات تابستان که اغلب مشکل آفرین ترین فصل هر شهر است ، می توان به راحتی دمایی دست یافت. این مطالعه مزایا و مضرات الگوهای مختلف طراحی شهری در شهر را مورد بحث قرار داده و استدلال می کند که استفاده کارآمد از عناصر پوشش گیاهی و چشم انداز به طور مثبتی بر محیط دمایی تأثیر می گذارد و بنابراین کیفیت طراحی شهری را توسعه می دهد.بنابراین نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد نقش پوشش گیاهی و چشم انداز از منظر سایه در نظر گرفتن فرم سه بعدی درختان و سایر عناصر منظره وجود دارد. توصیه می شود این امر با مقررات شهرسازی در شهر مرتبط باشد.

آسایش دمایی _ پوشش گیاهی _ طراحی شهری _ فرم درختان _ENVI-met