عاطفه سادات حسینی دولت آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدرضا افتخار - استادیار، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
میلاد امین زاده - استادیار، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
بنیامین حیدری - دانشجوی کارشناسی، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

رشد جمعیت و خشکسالی های پی درپی موجب فشار روزافزون بر منابع آب شیرین بخصوص در نواحی گرم و خشک جهان شده است. ذخیره آب در فصول پربارش از دیرباز روشی متداول برای غلبه بر مشکل کمآبی بوده است، هرچند تلفات ناشی از تبخیر باعث از دسترس خارج شدن بخش قابل توجهی از منابع ذخیره شده می شود. بدین منظور استفاده از پوشش های متداول پلاستیکی و پلیمری شناور در سطح آب مخازن به عنوان یک راه حل عملی بسیار موردتوجه قرارگرفته است. ویژگی ضروری این پوشش ها حفظ استانداردهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی کیفیت آب است. متأسفانهپوشش های موجود و مورداستفاده در درازمدت قادر به حفظ کیفیت مناسب آب نبوده و معمولاً تحت تأثیر تابش آفتاب تجزیه شده و باعث وارد شدن ترکیبات مضر به مخزن می شوند. در این تحقیق ساخت نمونه هایی از بتن فوق سبک شناور در سطح آب به عنوان یکی از بادوام ترین و به صرفه ترین گزینه ها که در درازمدت بتواند ضمن حفظ پارامترهای کیفی آب از تراوایی آب به سطح نمونه ها جلوگیری نماید هدف قرار گرفت. برای ساخت نمونه ها سنگدانه های پرلیت و سیمان به همراه افزودنی های نانوسیلیس ومیکروسیلیس در طرح اختلاط بتن، با تمرکز بر پارامترهای پایداری، کاهشهدایت حرارتی، نفوذپذیری، جذب آب و حفظ مقاومت مکانیکی لازم در درصدهای متفاوت موردبررسی و آزمایش قرار گرفتند که درنهایت منجر به ساخت بتن متخلخل شناور با مقاومت و ویژگی های حرارتی مطلوب شد. نتایج به دست آمده در ساخت این قطعات بتنی نقش مؤثری در حفاظت از منابع محدود آبی ایفا می نماید.

بتن فوق سبک، اجسام شناور، کاهش تبخیر، نفوذپذیری، حرارت