ایمان رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت منابع آب – دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدحسین گل محمدی - استادیار دانشکده مهندسی عمران - دانشگاه صنعتی اصفهان
مریم ذکری - دانشیار دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر – دانشگاه صنعتی اصفهان

ازعوامل مهم درپیش بینی تغییرات اقلیمی، تغییردرسیکل های آب و هوایی استکه به واسطۀ آن ارزیابی پارامترهای اقلیمی اعم ازبارش و دما با عدم قطعیت همراه خواهدبود. تصمیم سازی صحیح و بهتبع آن تصمیم گیری مناسب براساس اطلاعات صحیح انجام می شود؛ ولی به دلیل عدم قطعیت درداده ها و اطلاعات موجود، پیش بینی وقایع آینده نیز با عدم قطعیت مواجه خواهدبود. درتحقیق حاضرروشی با استفاده ازآنالیز موجک جهت برآورد عدم قطعیت بارش و دمای میانگین تحت سناریوهای RCP2.6 ، RCP4.5 و RCP8.5 که برپایۀ 9 مدل GCM پیش بینی شده اند، در 15 ایستگاه حوضۀآبریز زاینده رود برای سال های 2006-2017 میلادی مورد ارزیابی قرارمی گیرد. نتایج و برآوردها حاکی ازآن است که حدود عدمقطعیت بارش و دما درحوضه به ترتیب تحت سناریوی RCP2.6 و 5/9% تا 23/88% و 1/25% تا 2/27% تحت سناریوی RCP4.5 و 7/4% تا 24/4% و 1/36% تا 2/47% و تحت سناریوی RCP8.5 5/5% تا 21/70% و 1/14% تا 4/51% خواهد بود.

عدم قطعیت، آنالیزموجک، تغییراقلیم، سناریوهای RCP ، مدل های GCM