میثم رضایی لبشکا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری پایدار دانشگاه علم و صنعت ایران.
عباس ترکاشوند - استادیار و عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن فیضی - استادتمام و عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه علم و صنعت ایران.

با توجه به سرعت افزایش نرخ شهر نشینی، معماران باید در جهت ساخت وساز و توسعه به سمت آینده ای پایدار حرکت کنند. در این امر، نه تنها باید سرعت و پیچیدگی تغییر در جهان گسترده تر را بفهمیم، بلکه باید ماهیت مختل کننده این تغییر را نیز درک کنیم.این مسئله در تمامی مقیاس های محیط های ساخته شده اعم از ساختمانها، محله ها یا در سطح شهر، صدق میکند. بررسی نمونه های طراحی شده و تجربه های دیگران در پیش بینی مسائل آینده می تواند دید مناسبی برای پیش بینی های عمیق تر و اصولی تر با در نظر گرفتن موارد بیشتر به ما ارائه کند. از همین رو، در این پژوهش، با استفاده از ارائه پرسشنامه های تصویری تلاش شده است تا عوامل مهم و تاثیرگذار بر طراحی های آینده را ارزیابی کنیم. بر اساس داده ها و نتایج بدست آمده می توان دغدغه های کاربران فضاهای ساخته شده را شناسایی کرد تا با دیدی واقعی تر نسبت به برطرف کردن و ارائه راه حل برای طراحی ساختمان های مسکونی 30 سال آینده سال 2050 اقدام کرد. . در این تحقیق، پس از تحلیل 150 نمونه پرسشنامه تصویری، داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل توصیفی آماری پردازش شده اند.

پایداری اجتماعی، معماری آینده، شهرهای هوشمند، معماری سال 2050 ، SPSS