وصف و جایگاه آن در شعر بهار
عنوان مقاله: وصف و جایگاه آن در شعر بهار
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-9-2_011
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-9-2_011
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی سالاری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد زاهدان، ایران،
خلاصه مقاله:
مصطفی سالاری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد زاهدان، ایران،
وصف در آثار ادبی اهمیّت ویژهای دارد چرا که یکی از ملاکها و معیارهای اصلی پذیرش یا عدم پذیرش یک شعر است و هنری بودن یک شعر را میتواند رقم بزند. ملک الشعرای بهار، یکی از شاعران سنّتگرای معاصر است که در اشعار خود هم به قدما نظر داشته و هم نگاه معاصر خود را نیز به پدیدههای اطراف خود حفظ کرده است. در این مقاله به شیوۀ توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانهای به بررسی و تحلیل جایگاه توصیف در اشعار بهار پرداخته شده است. این بررسی و تحلیل هم جایگاه شعری بهار را از منظر چگونگی وصف برای ما نشان میدهد و هم تفاوت و شباهت توصیف را در شعر بهار با قدما روشن میسازد. نتایج حاکی از آن است که بهار در وصف هم به قدما توجّه داشته است و هم به معاصرین. او در اشعار تقلیدی خود بیشتر توصیفات به سبک خراسانی (توصیفات بیرونی) و توصیفات به سبک آذربایجانی (توصیفات چندباره از یک پدیده) را اساس کار خود قرار داده است. این اشعار هرچند از نظر هنری، والایی و اعتبار خود را دارند؛ اما عموماً تشخّص سبکی بهار را نشان نمیدهند. در اشعار غیرتقلیدی بهار، وصف با دامنهای فراختر (البتّه با حفظ و غلبۀ همان توصیفات بیرونی و حسی) و با کارکردهایی دیگر مطرح است. او هم به جنبۀ هنری توصیفات خود توجّه داشته و هم اهداف و کارکردهایی برای آنها متصوّر بوده است.
کلمات کلیدی: ملک الشعرا بهار, قصاید, وصف, ماهیّت و کارکردهای وصف
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1124303/