عبدالرضا نواح - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز

کتاب‏شناسی انتقادی جامعه‏شناسی تشیع کتابی است که نویسندگان در آن به مذهب تشیع ازمنظری جامعه‏شناسی و باتوجه‌به آثاری که درطی هفت دهۀ اخیر منتشر شده‏، پرداخته‌اند. نویسندگان در هر فصل از فصل‏های هشت‏گانۀ کتاب یکی از موضوعات اجتماعی کاربردی دین را بررسی کرده‌اند. در هر فصل، یکی از تحقیقی‏ترین مقالات پژوهشی باتوجه‌به ویژگی‏هایی چون بررسی جامعه‌شناختی، حجم مقاله، کاربردی‌بودن پی‌نوشت‏ها تقسیم‏بندی موضوعی شده است. کتاب به‌دلیل ماهیت تألیف گروهی هماهنگی لازم را به‌لحاظ محتوا و بررسی موضوع ندارد.مؤلفان کتاب کوشیده‌اند تا به مذهب تشیع نه ازمنظر کلامی و فلسفی یا فقهی بلکه ازجنبۀ اجتماعی آن و تأثیراتی که در جامعه و انسجام میان مردم دارد بپردازند. فصل‏های هشت‌گانۀ کتاب بدین شرح‌اند: تاریخ اجتماعی؛ روحانیت و مرجعیت؛ سیاست و قدرت؛ هنر، ادبیات، و فرهنگ؛ مناسک؛ عرفان و تصوف؛ اماکن مذهبی و زیارت؛ انتظار و مهدویت.روش به‌کاررفته در این اثر را باید روشی اسنادی و هرمنوتیکال دانست که نویسندگان مقالات مختلف بیش‌تر به شرح برداشت‌های خود از یک کتاب و محتوای آن پرداخته‌اند.

شریعتی, نقد, جامعه‏شناسی, تشیع ـ تشیع, ایران