حافظ همت پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی راه و ترابری دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - استاد، عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه گیلان
سیدمحمد میرعبدالعظیمی - استادیار، عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه گیلان

در این پژوهش به ارزیابی تأثیر نانولوله کربنی و پلی آنیلین بر رفتار قیر امولسیون پلیمری مورد استفاده در آسفالت حفاظتی میکروسرفیسینگ پرداخته شده است. برای این منظور ابتدا قیر امولسیونی کاتیونی کند شکن پلیمری ( CSS- 1h ) در سه سطح با نانولوله کربنی (CNT) اصلاح گردید و سپس آزمایشات ویسکوزیته سیبولت فيورول و تقطیر بر روی قیر امولسيون و آزمایشات درجه نفوذ و نقطه نرمی بر روی قیر باقیمانده حاصل از تقطیر انجام گردید. با بررسی نتایج آزمایشات و عملکرد نمونه های قیری، میزان درصد بهینه نانولوله کربنی معین شد. آنگاه پلی آنیلین (PANI) به صورت محلول در سه سطح به قیر امولسیونی پلیمری حاوی درصد بهینه CNT اضافه گردید. پس از انجام آزمایشات مذکور، نتایج به دست آمده نشان داد که در قیر امولسیونی اصلاح شده با CNT ویسکوزیته افزایش یافت اما با افزودن PANI ابتدا ویسکوزیته کاهش و سپس افزایش یافت. همچنین درجه نفوذ و نقطه نرمی قیر باقیمانده از تقطير قیر امولسیونی پلیمری اصلاح شده با CNT و PANI به صورت قابل توجهی به ترتیب کاهش و افزایش یافت و به تبع این دو شاخص نفوذ (PI) نیز افزایش یافت. نتایج حاصله نشان دهنده این است که اصلاح قیر امولسیونی پلیمری به وسیله CNT و PANI موجب کاهش حساسیت حرارتی و افزایش مقاومت در برابر شیارشدگی در دماهای بالای نمونه های قیری گردیده است.

قیر امولسیون پلیمری، نانولوله کربنی، پلی آنیلین، آزمایشات قیر