فاطمه عبدالله پور سنگچی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران ساری ایران
مهران رضائی - استادیاردانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه مازندران ساری ایران

هدف از این پژوهش مطالعه واکاوی معناداری زندگی در پرتوی نظریه حیات معقول علامه جعفری بود. این تحقیق با روش توصیفی ـ تحلیلی نگارش گردید. برهمین اساس در می یابیم که معنای زندگی، یکی از مسائل محوری در پیش روی انسان در جوامع پسامدرن است. از آنجا که انسان موجودی غایت گر و هدفمند است. همواره به دنبال اهدافی است تا بتواند یک زندگی عالی ورو به کمال داشته باشد و اشتیاق رسیدن به آن اهداف، خود موجب حرکت انسان به سوی تعالی و رشد می گردد، بدلیل اینکه قالب این اهداف مادی هستند، نمی تواند انسان را به غایت نهایی برسانند، در نتیجه موجی می شود که انسان به بی معنایی و پوچی ناشی ازانتخاب نادرست هدف گرفتار گردد، زیرا نتوانسته است به ماهیت وهدف متعالی این جهان پی ببرد، از منظر عالمه جعفری، برای رسیدن به یک زندگی معنادار، انسان باید به دنبال یک زندگی ایده آل باشد، ایشان تکامل تبیین انسان از معنای زندگی را متأثر از «حرکت اشتدادی و تکاملی» می داند. در منظومه تفکری ایشان، چنین زندگی ای ذیل الگوی حیات معقول ارائه می گردد که موجب اشتیاق و تکاپو و معنادی به زندگی طبیعی انسان می شودتا به حیات معقول دست یابد، در نتیجه زندگی دنیوی در مسیر حیات معقول قرار خواهد گرفت و یک زندگی معنادار خواهذ شد.

علامه جعفری،حیات معقول، انسان، خود حقیقی، هدف متعالی