سیده هما هوشیاریزدیان - کارشناس معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه غیرانتفاعی خیام، مشهد، ایران
فرشاد سمیعی منش - کارشناس معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

جهان در حال تغییر است و دیگر معماری، تنها هنر ساختن نیست. معماری دیگر همان نخواهد بود که سال ها بشر با آن مواجه بوده است و از این پس معماری به گونه ای خاص، تحریک آمیز خواهد بود و تمامی اجزای ساختمان باید طوری طراحی شوند که فعال و پویا باشند. و به عنوان اشیا منفعل دیده شوند. این فرض، انقلابی در عرصه معماری و در راه فرایند طراحی معماری و سازماندهی فضا است. یک چیز روشن است، با استفاده پیوسته و فزاینده از نرم افزارهای کامپیوتری و مدل سازی اطلاعات ساختمان، معماری دیجیتالی می شود. اما آنچه که هنوز کمتر نمود یافته است، کاربرد چنین تغییراتی است. استفاده گسترده از برنامه های کاربردی و فناوری های دیجیتال براساس سیستم های الگوریتمیک و پارامتریک مستلزم تغییراتی در طرح و ابزارهای ساخت می باشد. معماری غیر استاندارد، انعکاس بر زبان معماری و حوزه کاربردیش، بر اساس بهره برداری از عناصر دیجیتالی و مجازی است. امروزه روش های ساخت سنتی می تواند با ساخت مبتنی بر الگوسازی عناصر معماری از پیش ساخته، مقایسه کرد.

معماری دیجیتال، معماری الگوریتمیک، معماری پارامتریک، فناوری دیجیتال، مدل سازی اطلاعات ساختمان، فرآیند طراحی معماری، هنر ساختن