جایگاه قدسی شعر مولوی
عنوان مقاله: جایگاه قدسی شعر مولوی
شناسه ملی مقاله: JR_CLASS-8-2_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_CLASS-8-2_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
تقی پورنامداریان - استاد پژوهشکده زبان و ادبیات فارسی در پژوهشگاه علوم انسانی
خلاصه مقاله:
تقی پورنامداریان - استاد پژوهشکده زبان و ادبیات فارسی در پژوهشگاه علوم انسانی
مثنوی مولوی با وجود شباهت های معنایی و فکری با مثنوی های تعلیمی پیش از خود و حتی با وجود برتری نسبی آثاری چون حدیقه سنایی و مثنوی های عطار از دیدگاه زبان ادبی و ظرافت های هنری، بیش از آنها مورد استقبال خوانندگان و مخاطبان خاص و عام قرار گرفته و شهرت بیشتر یافته است. نظر نگارنده بر آن است که یکی از عوامل اصلی بقا و تداوم شهرت روزافزون مثنوی به سبب خروج از عادت،عادت گریزی مثنوی، به خصوص در نظم پریشان صورت و اصرار بر بیان جزئیات وقایع و توصیف روانی و رفتاری شخصیت های داستانی است که مقاومت اولیه و طبیعی در برابر این عادت گریزی ها و در نتیجه کار مثنوی را از طرف معاصران وی برمی انگیزد. هدف نگارنده در این مقاله بر آن است تا ابعاد گوناگون مسئله را بررسی و تبیین کند.
کلمات کلیدی: عادت گریزی, سنت ادبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1127472/