کاظم خرم دل - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، موسسه آموزش عالی فاطمیه (س)، شیراز، ایران
سلما پاسالاری - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، موسسه آموزش عالی فاطمیه (س)، شیراز، ایران
محمد نامی - گروه علوم اعصاب، دانشکده علوم و فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

هدف مطالعه حاضر بررسی یک مورد اختلال خوابگردی همراه با خشونت (همراه با آپنه انسدادی در حین خواب) و راهکارهای درمانی مرتبط با آن بود. نمونه ی مورد مطالعه در تحقیق حاضر، یک مرد ۶۰ ساله مبتلا به این اختلال با سابقه ی خانوادگی بود. در زمان های قبل و بعد از مداخله ی درمانی و در مرحله ی پیگیری س نجش کیفیت خواب و آپنه انسدادی، اضطراب، افسردگی، کیفیت زندگی و اختلال استرس پس از حادثه (PTSD) در فرد مورد مطالعه با استفاده از پرسشنامه های استاندارد انجام شد. طرح درمان در مطالعه حاضر به شرح ذیل بود: رعایت اصول بهداشت خواب توسط بیمار، استفاده از ماشین ایجاد فشار هوای مثبت (CPAP) وه شت جلسه درمان هفتگی بایوفیدبک. قبل از شروع درمان و بعد از خاتمهی مراحل درمانی از بیمار یک گزارش پلی سومنوگرافی کامل گرفته شد. این گزارش شامل ثبت مواردی مانند اطلاعات آماری خواب، تعداد برانگیختگی ها، وقایع تنفسی و حرکات دوره ای اندامها طی مراحل خواب می باشد. داده های به دست آمده از دستگاه با رسم نمودار و جداول مناسب ارایه شدند. قبل از مداخله، فرد مورد بررسی از آپنه انسدادی، اضطراب، افسردگی جزئی، کیفیت زندگی متوسط و درجاتی از PTSD رنج می برد و بعد از مداخله ی درمانی بهبود نسبی در همه شاخصها به ویژه م شکل آپنه از سدادی ایجاد شد. مقدار شاخص آپنه هایپوپنه (AHI) در شروع مداخله برابر با ۳/۴ بوده و در انتها به مقدار ۰ / ۵ کاهش یافت. پروتکل درمانی در این مطالعه باعث بهبودی کامل در برخی پارامترها مانند حرکات دوره ای اندامها و آپنه از سدادی و بهبودی نسبی در برخی دیگر نظیر برانگیختگی ها شد. مطالعه حاضر توازن ست جنبه های جدیدی را هم از حيث شناسایی مکانیسم های اختلال و هم از حیث درمان مورد بررسی قرار داده و روشن نماید.

اختلال خوابگردی همراه با خشونت، درمان بیوفیدبک، CPAP، پلیسومنوگرافی، آپنه انسدادی