ابراهیم آرین مهر - گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم انسانی ، پردیس علامه امینی ، دانشگاه فرهنگیان ، تبریز ، ایران

در عصر حاضر می توان این چنین برآورد کرد که جوامع همواره به این فکر هستند که چگونه می توانند در امر آموزش گوی سبقت را از هم بربایند و به کدامین شیوه جربان یادگیری را آسان و در عین حال کارآمد کنند. از جمله شیوه های پویا و فعال که امروزه در این رابطه مورد استفاده قرار می گیرند، روش تدریس مبتی بر نقشه مفهومی است. استفاده از نقشه مفهومی به عنوان راهبرد آموزشی، نخستین بار توسط جوزف دی نواک بر مبنای نظریه یادگیری معنی دار آزوبل در دهه هفتاد مورد استفاده قرار گرفت. نقشه مفهومی، فنی جهت اداره دانش به صورت شبکه های گرافیکی است کهارتباط منطقی بین مفاهیم به روشنی در آنها قابل مشاهده بوده و به نوعی بازنمایی تجسمی روابط معنی دار بین مفاهیم محسوب می شود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر نقشه مفهومی در میزان یادگیری دانش آموزان است. روش تحقیق به شیوه کتابخانه ای تنظیم شده و برای جمع آوری یافته ها از کتب، مقالات و سایت های علمی مربوطه استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نیز نمایانگر آن است که در این روش تدریس فراگیر قادر است حجم زیادی از مطالب را با هم ترکیب کرده و در بازه زمانی کوتاه به ارتباط درونی بین مفاهیم پی ببرد. علاوه بر آنتصویری جامع و روشن از مفاهیم را در یك فضای کوچك فراهم می کند که فرد می تواند به آسانی بر هر قسمتی از آن متمرکز شده و امکان مرور مفاهیم نیز از این طریق بسیار سریع تر انجام می پذیرد.

یادگیری ، نقشه مفهومی ، روش تدریس ، دانش آموزان ، راهبرد آموزشی