بهاره مرادی - گروه شهرسازی، دانشکده هنر ومعمار ی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سید مهدی خاتمی - گروه شهرسازی، دانشکده هنر ومعمار ی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

با توجه به توسعه شهرها و افزایش آلودگی هوا، نگرانی ها و بحران های زیست محیطی افزایش یافته و کاهش کیفیت محیط زیست به صورت مستقیم بر زندگی انسان ها تاثیر گذاشته است. بنابراین مسئله آلودگی هوا، به یک چالش اساسی در برنامه سراسر دنیا تبدیل شده است و نیاز به برنامه ریزی در این زمینه را ضروری می نماید. این تحقیق به چگونگی تعریف و اندازه گیری کربن در پروژه های توسعه شهری در سطح حوزه شهری، از جمله عملیات، انرژی، حمل و نقل، ساختمان ها، مواد و زیرساخت ها و ... می پردازد؛ طیف وسیعی از مدل های موجود برای ارزیابی گزینه های برنامه ریزی و اندازه گیری را بررسی می کند. در این مطالعه، ابتدا یک حوزه شهری در منطقه 6 تهران انتخاب شد؛ سپس بعضی از عوامل را که احتمال میرفت بر میزان انتشار کربن تاثیرگذار باشند، در نظر گرفته و با استفاده از یک دستگاه سنجش A201LM- میزان کربن ناشی از آنها اندازه گیری و مقایسه شد و در نهایت با تحلیل این عوامل، به ارائه پیشنهاداتی برای کاهش کربن حوزهمورد نظر پرداخته شد. این پژوهش با به کارگیری فناوری نوین در اندازه گیری و سنجش کربن، درمی یابد که بعضی از مولفه های اصلی که در طراحی شهر کم کربن در مقیاس ها و ابعاد مختلف، تاثیرگذار هستند، مشترک اند و طبق زمینه و مقیاس مطالعاتی هر پژوهش، اولویت بندی می شوند. بنابراین، لیستی از این مولفه ها بر طبق اولویت پژوهش، تدوین می شود. عواملی مانند افزایش سطوح سبز استفاده از پوشش و گونه های گیاهی مناسب برای آلودگی هوا، افزایش استفاده از حمل و نقل عمومی- استفاده از خودروهایی با سوخت های پاک تجدیدپذیر، استفاده از انرژی پاک- استفاده کمتر از منابع با سوخت فسیلی، استفاده از مصالح سبز- تجهیزات هوشمند با کارایی مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش، افزایش تراکم- اختلاط کاربری، به عنوان مولفه های تاثیرگذار و مهم شناخته شدند.

آلودگی، توسعه پایدار، کم کربن، حوزه شهری، انرژی