علی اکبر جدیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت و ایمنی غذا، معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان
حسین رستم زاده - دکترای دارو سازی، معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان
مجید توسلی پور - کارشناس صنایع غذایی، معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان
بهروز عموزاده - کارشناس صنایع غذایی، معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان

آفلاتوکسین ها سمومی هستند که به وسیله سه گونه قارچ آسپرژیلوس فلاوس (A.flavus) آسپرژیلوس پارازیتیکوس (A.parasiticus) و آسپرژیلوس نومیوس (A . Nomius) تولید می شوند. این سموم که بیماری آفلاتوکسیکوزیس را در حیوان های اهلی و انسان ایجاد می کنند از عوامل مهم ایجاد کننده ناهنجاری های جنینی و کارسینوژنی (تأثیر بر روی ژن سرکوب گر P53) اثرات متقابل با DNA و RNA، کاهش ترشح و تولید پروتئین ها و چربی ها و تغییرات ساختاری هسته محسوب می شوند. در این پژوهش راه های کاهش و یا نابودی کامل آفلاتوکسین ها مورد بررسی قرار گرفت که این روش ها شامل کنترل در مزرعه،کنترل آفلاتوکسین در مراحل بعد از برداشت و ذخیره سازی و تولید، تخریب بیولوژیکی آفلاتوکسین ها توسط قارچ های رشته ای، استفاده از زغال فعال، استفاده از اسید، استفاده از قلیا و..است با این حال در بکار بردن ترکیبات مختلف جهت کاهش میزان آفلاتوکسین ها در غذای دام بایستی مواردی مانند میزان کاهش سم، میزان ترکیب مورد استفاده، مدت زمان لازم جهت کاهش سم، هزینه مورد نیاز، نوع دام، میزان کاهش ترکیبات ریزمغذی و آلودگی های ایجادشده احتمالی مانند دیوکسین ها را مد نظر قرار داد. همچنین دقت در انتخاب تغذیه دام، تجهیز دامداری ها به شیوه ها ی صنعتی و مدرن، کنترل شرایط انبار داری علوفه دام ؛به خصوص کنترل رطوبت فضای انبار از کار آمد ترین وسالم ترین روش ها برای جلوگیری از سرایت آفلاتوکسین ها به دام و در نهایت انسان معرفی شد.

آفلاتوکسین، خوراک دام و انسان، روش های کاهش آفلاتوکسین ها، آسپرژیلوس فلاوس، آسپرژیلوس پارازیتیکوس