سعید غیاثی ندوشن - دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مریم صفرنواده - دانشیار معاونت آموزشی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
فهیمه ربانی خواه - دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده: زمینه و هدف: امروزه آموزش عالی به عنوان نهاد پرورش دهنده ی نیروی انسانی متخصص ازجایگاه ویژه ای در جامعه برخوردار است. یکی از عوامل مهم تاثیر گذار بر کیفیت خروجی های نظام آموزش عالی، اعضای هیات علمی آن می باشد. بهره گیری از تجارب کشورهای توسعه یافته و مطالعات تطبیقی دراین زمینه می تواند یکی از روشهای مناسب در راستای تدوین سیاستهای جذب اعضای هیات علمی باشد. با توجه به اهمیت و ضرورت این موضوع، پژوهش حاضر به مقایسه سیاستهای جذب اعضای هیات علمی در نظام آموزش عالی دانشگاههای برتر دنیا و ایران پرداخت. روش بررسی: این پژوهش،کیفی بوده و مطالعه ای توصیفی- تحلیلی به شمارمی رود. یافته های حاصل از مطالعه اسناد 9 دانشگاه برتر بر اساس سیاست های جذب اعضای هیات علمی شان با این فرآیند در کشورمان مقایسه شد. یافته ها: از بررسی سیاستهای جذب اعضای هیات علمی کشورهای منتخب و تحلیل آن، هشت مقوله استخراج گردید: تنوع، عدالت، برابری، شفافیت، اولویت گروههای خاص، فراخوان بین المللی، تنوع و پاسخگویی. نتیجه گیری: هر چند سیاستهای تدوین شده در هر کشور متناسب با ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی و ویژگیهای نظام خاص آموزش عالی همان کشور می باشد، اما توجه به آنها، افق های جدید و دیدگاه های نوینی را پیش روی سیاستگذاران آموزش عالی قرار می دهد تا بتوان از آنها برای بهبود نظام آموزش عالی ایران استقاده نمود.

سیاستگذاری آموزش عالی , جذب هیات علمی , مطالعه تطبیقی