فرشته رحیمی - کارشناشی ارشد علوم اقتصادی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

امروزه مسئله کمبود آب به یک چالش اساسی در کشور ایران تبدیل شده است. از آنجایی که بخش کشاورزی در راستای افزایش جمعیت و تامین مواد غذایی سهم بالایی در مصرف آب به خود اختصاص داده است لذا بررسی رد پای آب که نشان دهنده حجمی از آب که به طور مستقیم یا غیر مستقیم برای تولید کالا یا ارائه هر گونه خدمات به مصرف می رسد از پتانسیل قابل توجهی برای کمک به مدیریت آب در بخش کشاورزی برخوردار است. در این پژوهش ردپای آب در تولید محصول خیار از سال 1390 تا 1395 با استفاده از مدل AGWAT در مناطقی از شهرستان دره شهر که بیشترین سطح زیر کشت و صادرات محصول خیار به خود اختصاص داده اند مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه بررسی نشان می دهد، در اراضی فاریب سهم ردپای آب سبز، آبی، خاکستری و سفید به ترتیب 20 ، 34 ، 24 و 15 درصد از مجموع ردپای آب در تولید محصول خیار در هر منطقه است. در بین مناطق مورد مطالعه متوسط مجموع ردپای آب در اراضی فاریاب حدود 4670 متر مکعب بر تن می-باشد. بطوری که سهم آب آبی از آب سبز بیشتر می باشد

ردپای آب خیار، مدل AGWAT ، بحران آب