مرتضی خسروشاهی - استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب قم؛

امروزه، گرایش به »معنویت« یکی از مهمترین موضوعات جامعه ی انسانی است؛ که جوامع دینی و غیر دینی را در برگرفته و محققان را بر آن داشته تا به تبیین چیستی و شاخصه های این مهم بپردازند. معنویت ترجمه ی واژهی«spirituality» و دارای معانی چون: حقیقت، اصل، باطن و امر روحانی است. این کلمه در اصطلاح دینی به معنی »سلوک الی االله« به کار رفته است و آن را میتوان مساوق واژه ایمان دانست. از منظر اسلام خداباوری، ایمان به غیب، اعتقاد به معاد و باور به کتب و انبیای الهی از شاخصه های معنویت گرایی دینی است، که توجه به آن پیامدهای فردی و اجتماعی متعددی را در پی خواهد داشت؛ برخی از این آثار عبارت اند از: آثار فردی ؛آرامش و اطمینان، هدفمندی در زندگی، مجاهده و پایداری، رضایتمندی، نوع دوستی. آثار اجتماعی؛ مصونیت، امنیت، عدالت، ظلم ستیزی و اصلاح گری.

معنویت گرایی، دین، ایمان، سلوک، شاخصه.