طاهره خداپرست - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

در دورانی به سر می بریم که علیرغم تمام پیشرفتها و امکانات، نارضایتی از زندگی به عنوان مشکلی برای خانواده ها و جوامع مشهود است. هر روز به تعداد افرادی که معتقدند معنویت عاملی تأثیرگذار بر کیفیت زندگی و درمان رنجوری و درماندگی آنها است و برمتخصّصین که برای درمان بیماریها و حفظ سلامتی بر باورها و رفتارهای معنوی متمرکز می شوند، اضافه می شود؛ دینداری مفهومی است که کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. لذا هدف از این مقاله بررسی کیفیت زندگی با رویکرد روانشناسی دین است. روش پژوهش، تحلیلی- توصیفی و مبتنی بر منابع نظری و کتابخانه ای می باشد و در نهایت چنین نتیجه گیری شدکه : افرادی که از معنویت و سلامت معنویی بالایی برخوردار هستند از ویژ گی های مثبت و موثری در ایجاد کیفیت زندگی برخوردارند. برخورداری از یک زندگی سالم و مولد و باکیفیت توام با طول عمر قابل قبول وکاهش میزان مرگ و میر همچنین پیشگیری از بیماری، افزایش تحمل بیماری، بهبود سریع تر بیماری، احساس رضایتمندی از زندگی، کاهش میزان استفاده از خدمات بهداشتی- درمانی و تعامل سالم فرد در اجتماع و در نهایت اینکه اکثریت قریب به اتفاق مطالعات، حاکی از تأثیر مثبت معنویت و سلامت معنوی در کیفیت زندگی افراد می باشد.

کیفیت زندگی، روانشناسی دین، بهداشت روانی.