ارش پسران - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران
سها پورمحمد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان و احد خوراسگان

امروزه انچه بیش از هرچیزی در شهرهای ما ملموس است حضور اتومبیل ها و سیطره حرکت وسایل نقلیه موتوری بر کالبد شهر است عملا در جهت تسهیل حرکت سواره شاهد بی توجهی به حقوق عابرین پیاده هستیم در حالیکه طبق مطالعات علمی انجام گرفته توسعه مسیرهای سواره چاره حل مشکل ترافیک نیست توسعه پایدار مستلزم توجه به حقوق اجتماعی زیستی و اقتصادی افراد بوده و جهت نیل به این هدف در بحث رفت و امد درون شهری سفرها به چند دسته درون محله ای منطقه ای و سفرهای طولانی تقسیم می شود. این مقاله سعی دارد با بررسی مشکلات موجود ترافیکی و توجه به اصول معماری و شهرسازی پایداردر راستای پیشنهاد راهکارهایی جهت توجه و حتی جایگزینی پیاده راهها به جای راههای سواره در بعد محله ای و بعضا منطقه ای و نهایتا کاهش میزان سفرهای سواره و کاهش ترافیک اقدام نماید.

کاهش ترافیک، پایداری اجتماعی، پیاده راه، شهر انسان مدار، حیات اجتماعی