پرستو امیرذهنی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز

ایران بر روی کمربند خشک جهان قرار گرفته است و افزایش جمعیت و توسعه فعالیت ها، مصرف آب از منابع محدود آبی را افزایش داده است. به همین دلیل اهمیت استفاده بهینه از منابع آبی، سطحی، زیرزمینی و رواناب های حاصل از بارندگی، روز به روز فزونی یافته است. با توسعه شهرها و سبک زندگی شهری، نیاز به ایجاد فضای سبز جهت کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صوتی، تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی و جذب گردوغبار افزایش یافته است. یكی از راه های تامین آب مورد نیاز فضای سبز شهری، جمع آوری و استفاده از آب باران است. در این تحقیق مساحت فضای سبز تبریز با استفاده از نقشه رقومی شهر جداسازی و محاسبه شد. همچنین ساختمان های با کاربری های اداری، آموزشی، فرهنگی، خدماتی و تجاری مشخص شده و سطح مفید آن ها که قابلیت استحصال بارش دارند محاسبه شد. میزان نیاز آبیاری کل فضای سبز شهر تبریز و حجم کل آب استحصالی در سال محاسبه گردید. با توجه به این که توزیع بارش با نیاز آبی گیاهان مطابق نیست و حتی در برخی اوقات بارش ها منجر به آب گرفتگی معابر و ایجاد خسارت می شوند، ذخیره سازی رواناب ها ضرورت دارد. در نهایت مقایسه نتایج نشان داد، حجم آب استحصالی از بام ساختمان ها در یک سال، امكان تامین 37 درصد نیاز آبی و با احتساب بارش مفید امكان تامین 56 درصد نیاز آبیاری فضای سبز تبریز را دارد. این مورد می تواند فشارمصرف را از روی سایر منابع آبی تا حدودی کمتر کند.

استحصال آب، بام ساختمان، تبریز، فضای سبز، کاربری، GIS