پیمان حیدریان - کارشناس ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز
کاظم رنگزن - دانشیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز
سعید ملکی - دانشیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز
ایوب تقی زاده - مربی دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز

اطلاع از نسبت کاربری­های اراضی و نحوة تغییرات آن در گذر زمان یکی از مهم­ترین موارد در  برنامه­ریزی و مدیریت اراضی است. با آگاهی از نسبت تغییرات کاربری­ها در گذر زمان می­توان نحوة تغییرات در آینده را پیش­بینی نمود و اقداماتی پیشگیرانه و مقتضی انجام داد. هدف از این تحقیق، پایش تغییرات کاربری اراضی کلان­شهر تهران در بازة زمانی (1385-1374) است. نقشه­های کاربری اراضی برای سال­های مورد نظر از تصاویر ماهواره لندست استخراج شد و با استفاده از داده­های اتوکد سازمان نقشه­برداری و نقشه­های موجود اصلاح شدند. برای صحت­سنجی نقشه­ها، با استفاده از ماتریس خطا، ضریب کاپای 88% به دست آمد و آشکارسازی تغییرات با روش مقایسه پس از طبقه­بندی انجام شد. نتایج آشکارسازی تغییرات با ضریب کاپای 91% و ضریب کرامر 88% نشان می­دهد که افزایش مساحت در مناطق ساخته­شده (68/4603 هکتار)، پارک­ها (7/650 هکتار) و سطوح آبی (32/22 هکتار) و همچنین کاهش مساحت در زمین باز (47/4561 هکتار) و پوشش گیاهی (23/715 هکتار) رخ داده است. با توجه به نتایج، بیشترین تغییرات مناطق ساخته شده، در غرب شهر تهران صورت گرفته است.

آشکارسازی تغییرات, سنجش از دور, سامانه اطلاعات جغرافیایی, اراضی تهران