علی جهانشاهی افشار - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
خدیجه رحیمی صادق - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

انسان با پرسش از «کیستی» به دنبال پی بردن به هویت خویشتن است؛ این معنا بر مبنای تشابه با آنهایی که مانند فرد هستند و تفاوت از غیر یا دیگرانی که مانند او نیستند، شکل می گیرد. هویت ایرانی به معنای دلبستگی عاطفی و تعهد نسبت به میراث فرهنگی، میراث سیاسی و تبار مشترک ایرانی است. مبانی فرهنگی، تاریخی و تمدنی از مهم ترین مؤلفه های هویت ملی است که سبب تمایز جوامع از یکدیگر می گردد و از آنجا که زبان ابزار انتقال فرهنگ است نقش آن از میان سایر عوامل سازندۀ هویت ملی بیشتر است. نویسندگان در این مقاله در تلاشند تا با تحلیل محتوا، میزان توجه نوایی به عناصر هویت ایرانی را بررسی و شاخصه های هویت بخشی را از منظر او در ابعاد اجتماعی، تاریخی، فرهنگی و ادبی مورد بررسی و پژوهش قرار دهند؛ از این رو، مؤلفه های هویت، در دیوان امیر علیشیر نوایی تعیین شد و بر مبنای آن، نوع توجه وی به هویت ملی مورد ارزیابی قرار گرفت و عناصر گوناگون هویت ملی و مؤلفه های آن بررسی و به جلوه ها و نشانه های فرهنگ ایرانی پرداخته شد.

هویت، عناصر هویت ایرانی، امیر علیشیر نوایی، دیوان، شعر فارسی