مهدیه زندیه - عضو هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
فاطمه صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
فاطمه مصطفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
فریبا عطاردی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

بزهکاری ازجمله مهمترین معضلات اجتماعی در اکثر شهرهای جهان است که بر زندگی افراد تأثیرات منفی روحی،جسمی و مالی میگذارد. هدف این مقاله تحلیل فضایی بزهکاری در بافت ناکارآمد و کارآمد و بررسی عوامل مؤثر بروقوع جرم در محیط های مسکونی در بخش هایی از شهر تهران است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است؛ که با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است و به مطالعه ی موردی محله ی هرندی به عنوان بافت نابسامان اجتماعی ومقایسه ی آن با نظام صحیح شهری شهرک مسکونی اکباتان پرداخته است. یافته های پژوهش حاضر نشان میدهد که بالابودن میزان شدت فرسودگی، نفوذ ناپذیری بالا، وجود زمین های خالی و متروکه، عدم مشارکت مردم در امور محله وهمچنین کمبود برخی کاربری های مورد نیاز شهروندان، در افزایش توزیع جغرافیایی نوع و میزان جرائم و شکل گیریالگوهای فضایی بزهکاری مؤثر بوده است و پژوهش حاضر تاکید خود را به بررسی مسئله امنیت در کاربری مسکونیاختصاص داده است.

نابسامانی اجتماعی، جرم، محیط مسکونی، محله هرندی، شهرک اکباتان