فاطمه السادات قابوس - دانشجوی دکتری بخش تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
سیدعبدالرضا کاظمینی - استاد بخش تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
فهیمه افرنگان - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بخش تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

جهت بررسی اثر چای ورمی کمپوست بر ارتفاع ساقه، وزن تر اندام هوایی و قطر ساقهسالیکورنیا آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله با بهره گیری ازتیمارهای گونه های سالیکورنیا(گونه bigelovii و گونه persica)، چای ورمی کمپوست (با و بدون چای ورمی کمپوست) وسطوح شوری (شاهد (آب شهری) (4/ 0)، 9، 18 ، 27 ، 36 و 45 دس یزیمنس بر متر) در قالبطرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. جهت سنجش دقت و کارایی مدل رگرسیونیدر تفسیر چگونگی تغییر ارتفاع ساقه از پارامت رهای آماری CCC ،RMSE و ضرایب، (R(2a و b استفاده گردید. در این مقایسه نهایتا تابع لگاریتمی با ضریب تبیین ((R(2)؛ (0/99) وضریب همبستگی تطبیق (0/82) ،(CCC) انتخاب گردید که بهتر از سایر مدل های رگرسیونیبود. بر اساس این رگرسیون اگرچه سیر تغییرات ارتفاع ساقه سالیکورنیا با افزایش شوریصعودی گردید اما شیب آن از تیمار شاهد (آب شهری) (4/ 0 دسی زیمنس بر متر) تا سطح20 دسی زیمنس بر متر تندتر بود به نحوی که در همین بازه 62 / 18 درصد افزایش معنی دارنشان داد. کاربرد چای ورمی کمپوست باعث افزایش ارتفاع ساقه دو گونه مورد مطالعه گردیدو روند آن در گونه Persica با 29 / 21 درصد افزایش، معن یدار بود. همچنین کاربرد چایورمی کمپوست در شوری های 80 و 100 دسی زیمنس بر متر به ترتیب باعث افزایش معنی دار12/64 و 55 / 5 درصد وزن تر اندام هوایی و نیز افزایش معنی دار 99 / 17 و 93 / 22 درصدقطر ساقه نسبت به تیمار عدم کاربرد چای ورمی کمپوست در گونه bigelovii در این سطوحشوری گردید.

کود زیستی، تابع لگاریتمی، علوفه، ارتفاع ساقه، وزن تر اندام هوایی