فرهاد خورسندی - استادیار گروه خاکشناسی، واحد داراب، دانشگاه آزاد اسلامی، داراب، استان فارس، ایران

بررسی شش دهه تجربیات و فعالیت های بین المللی سیستم های کشاورزی شوری محورنشان می دهد که این سیستم ها هنوز در توسعه پایدار و ارتقاء امنیت غذایی جوامع محلیشوربوم های مناطق خشک دنیا موفق نبوده است. لذا، این تجربیات الگوی کاملی برای توسعهشورورزی در کشور که نیازها و ظرفیت های متفاوتی دارد، نمی باشند. طرح های توسعه ایشورورزی در کشور موفقیت زیادی در ارتقاء سطح آگاهی و دانش مدیران و تصمیم گیرانمملکتی، شرکت های دانش بنیان و اندیشمندان و محققان کشور نسبت به توانمندی ها وضرورت توسعه شورورزی در ایران داشته اند. با توجه به رسالت خطیر کشاورزان در تولیدغذا و تأمین امنیت غذایی کشور، توسعه شورورزی در بین کشاورزان کشور ضروری می باشد.با توجه به نیازهای کلان کشور و ظرفیت های ژنتیکی و اقتصادی-اجتماعی بالقوة موجود،توسعه کشت علوفه های شورزی و در کنار آن دامپروری، و آبزی پروری آب شور، به عنوانیکی از اولویت دارترین برنامه های توسعه شورورزی در بین آحاد کشاورزان کشور توصیه می شود.

شورورزی، کشاورزی آب دریا، کشاورزی پایدار، کشاورزی شورزیست