محمدرضا نجاریان - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد

ادبیات پایداری، برجسته کردن پیام های انسانی از جمله آزادگی، حق خواهی، عدالت طلبی، ظلم ستیزی، وطن دوستی، ایثار و استقامت است. در این نوع ادبیات شاعر یا نویسنده با زبان، رفتاری فراهنجار دارد. او به دنبال زبانی است که با همه مردم جهان گفتگو کند؛ لذا پیام های انسانی حادثه ای چون جنگ را درونی می کند و به جهان ارائه می کند. مبارزۀ جدی و آشتی ناپذیر امام خمینی (ره) برابر دو عنصر «استبداد داخلی» و «استعمار خارجی» با انگیزۀ ادای تکلیف و جلب رضای حق تعالی، بر سه رکن اساسی اتکال به خدا اعتماد به مردم و اعتماد به نفس متکی بود. پیام های امام که دل های مبارزان را گرم و آتش مبارزه را روشن نگه داشته است، سه ویژگی اساسی دارد: ۱- برانگیزندۀ حق، ۲- هدایت و ترسیم خط انقلاب، ۳- ثبت دقیق تاریخ و قیام و مبارزۀ مردم. عناصر پنج گانۀ استراتژیک امام عبارتند از: ۱-تغییر ذهنیت ملت، ۲-خط مشی و جهت دهی به ملت ایران، ۳-منزوی کردن مخالفان ملت، ۴- خنثی سازی اقدامات آمریکا، ۵- اعتبار بخشی و اعتبار سازی برای جمهوری اسلامی. در این مقاله سعی بر این است تا با توجه به مبانی ادبیات پایداری، جلوه های ادبیات پایداری را در کلام امام خیمنی (ره) تحلیل کنیم.

ادبیات، پایداری، قیام، دشمن، امام خمینی (ره)