زهره نریمانی - استادیار دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم
جعفر فیروزمندی بندپی - استادیار گروه زبان وادبیات عرب، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.

یکی از مهم‌ترین روش‌های قرآن در بیان عقاید و معارف الهی، روش قصه‌گویی است. این روش می­تواند توجه همگان را به خود جلب کرده و آن‌ها را مجذوب مفاهیم خود کند. قصه‌های قرآن فقط داستان و سرگرمی نیستند، بلکه معارفی انسان ساز و عبرت آموز در قالب قصه هستند که ما را به سوی هدایت راهنمایی می‌کنند و صد البته زیبا و جذاب هستند؛ چرا که در آن‌ها همه نوع داستانی اعم از خانوادگی، مبارزه و پیروزی، عاطفی و . . . وجود دارند. داستان حضرت یوسف هم یکی از داستان های‌زیبا و جذاب قرآن است که بین قرآن و تورات مشترک است. البته بین نوع داستان‌گویی و شخصیت‌های این داستان در قرآن و تورات اختلاف فراوان است و نوع نگاه قرآن به این داستان نشان از حقانیت این کتاب آسمانی دارد؛ زیرا بدون هیچ‌گونه صحنه‌ی زشت یا تهمت به پیامبران و بد گفتن از آنان، داستان را بیان می‌کند. در این مقاله با بررسی تطبیقی میان قرآن وتورات در این قصه و با استفاده از کتب تفاسیر و... به مشابهت­ و تفاوت‌های دو کتاب در نقل ماجرا دست یافتیم که هر کدام در نوع خود پرده از حقایق بزرگی درباره قرآن برمی­دارد که تأمل در آن بر حقیقت ایمان به قرآن تأثیر بسزا دارد.

حضرت یوسف, قرآن, تورات کریم, بررسی تطبیقی