رضا اختیاری امیری - استادیار روابط بین الملل و عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
عباس دهرویه - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی دانشگاه مازندران

سند چشم‌انداز 2030 عربستان سعودی، به دلیل گستردگی اصلاحات و برخورداری از برنامه‌های اساسی و شالوده‌شکن، به نوبه خود یک انقلاب محسوب می‌شود. اما این سند عمدتا یک طرح تک بعدی و مبتنی‌بر توسعه اقتصادی بوده و توجه اندکی به ابعاد سیاسی توسعه در آن شده است. با توجه به این مسئله، سئوال اصلی پژوهش بر این مبنا مفصل‌بندی شده است که چرا بعد سیاسی توسعه از جایگاه مناسبی در برنامه اصلاحات عربستان برخوردار نیست؟ و چگونه می‌توان انجام و تحقق برنامه‌های توسعه اقتصادی عربستان را در نظام سیاسی غیردموکراتیک و اقتدارگرای این کشور تبیین نمود؟ یافته‌های پژوهش مبین این واقعیت است که به دلیل تهدیدات ساختاری ناشی از اصلاحات سیاسی، رهبران سعودی عمدتا بر جنبه‌های اقتصادی توسعه تمرکز کرده و تلاش نموده‌اند تا صرفا به اصلاحات جزیی و سطحی در حوزه سیاسی اتکا کنند. با توجه به این موضوع که برخورداری از یک حکومت دموکراتیک پیش‌شرط تحقق توسعه اقتصادی در یک دولت توسعه‌ای نیست، عربستان در شرایط کنونی قادر خواهد بود تا برنامه‌های اقتصادی خود را بدون توجه جدی به توسعه سیاسی و در یک ساختار اقتدارگرایانه و غیردموکراتیک پیگیری کند. روش پژوهش تحلیلی- تبیینی بوده و از رهیافت نظری دولت توسعه‌ای لفت ویک برای تبیین موضوع استفاده شده است. 

توسعه, عربستان سعودی, چشم‌انداز 2030, اصلاحات, لفت ویک