علی اوسط خانجانی - دانشگاه ازاد اسلامی چالوس

 قرآن کریم در مقام نزول از علم الهی به عالم طبیعت به اقتضا زبان مخاطبان نخستین، در قالب تجلی به زبان عربی نازل شده، برخوردار از همه مختصات و تکنیکهای ادبیات بشری است. یکی از آن مختصات که ویژه زبان عربی و از جمله امتیازات زبانی آن است، امکان توسعه معنای افعال مجرد از طریق انتقال به ابواب مزید است. افعال بکار رفته در ابواب مزید تقریبا یکدهم از مجموعه الفاظ قرآن کریم را به خود اختصاص داده، نقش برجسته و تعیین کنندهای در پیامرسانی و القا معانی به مخاطبان دارد. مقاله حاضر پژوهشی نظری است که به روش تحلیلی-توصیفی در پاسخ به این پرسش سامان یافته است: افعال مزید به لحاظ معانی کاربردی چه کارکردی در قرآن کریم دارد؟.  پژوهشگر از رهگذر پردازش دادهها به این نتیجه رسیده است که: اولا: افعال موضوع پژوهش غالبا در معانی مشهور ابواب مزید و اندکی نیز در معانی غیر مشهور بکار رفته است؛ ثانیا: افعال مزید موجود در قرآن کریم تنها در ابواب مشهور بکار رفته، بابهای افعال و تفعیل به لحاظ کمی از فراوانی بیشتری برخوردارند.

قرآن مجید– افعال مزید –معانی کاربردی