محمود زراعت پیشه - استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه بیرجند
عاطفه رنجبردارستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه بیرجند

علم حدیث ازجمله علومی است که در سده های نخستین جهان اسلام شکل گرفته است. این شاخه از علم ازآن جهت کهدر ارتباط مستقیم با علم فقه قرار داشته است، از اهمیت بسزایی در اسلام برخوردار بوده و هست. ازجمله پدیده هایی کهدر این حوزه رخ داده است و امروزه پدیده ای ناخوشایند تلقی می شود، بحث از ممنوعیت کت ابت احادیث است که بر یکیدو قرن اول تاریخ تفکر حدیثی در جهان اسلام سایه افکنده است. بررسی علل و عوامل این ممنوعیت به همان اندازه کهبررسی ارتباط دین و علم ، مهم است، برخوردار از اهمیت می باشد. همانند هر اندیشمندی در حوزه علم حدیث، علامهطباطبایی نیز در مواضع متعددی به این بحث پرداخته است. در نوشتار حاضر به گزارش نقطه نظرات علامه در این بحثخواهیم پرداخت تا تصویر روشنی از گمانه زنی های ایشان در باب علل، انگیزه ها، عواقب و پیامدهای آن به دست آید. دراین راستا مقایسه هایی نیز میان نظرات ایشان و برخی دیگر از محققان این حوزه خواهد شد.

مستشرقان، علامه طباطبایی، ممنوعیت نوشتن حدیث