زهرا خادمی آستانه - دانشگاه فرهنگیان، پردیس بنت الهدی صدر اردبیل

هدف از پژوهش حاضر بررسی آسیب شناسی آموزش خلاقیت در کودکان ابتدایی از دیدگاه روان شناسی تربیتی عبدالعظیم کریمی است. روش پژوهش، توصیفی از نوع کتابخانه ای و از پژوهش های بنیادی است. یافته ها نشان می دهند که:خلاقیت ناشی از انگیزش ذاتی است و نباید آموزش و تحمیل شود، این دیدگاه از نظر تجربی تایید شده است. نوآوری ، عملی کردن، اندیشه های نو و بدیعی هستند که از خلاقیت ناشی می شوند، متخصصان ، نوآوری را مترادف با "ابداع" میدانند ومعتقدند نوآوری فرآیند پایانی خلاقیت وبه عبارتی جلوه و نمود بیرونی آن می باشد که به صورت یک محصول یا تولید بدیع وتازه آشکار میشود. به عقیده ی آنان، آنچه موجب نوآوری میشود ، توان خلاقیت ذاتی فرد است که اورا به سوی نوآوری در کار و تولید میکشاند، در واقع نوآوری تبدیل خلاقیت و ایده های نو به عمل و نتیجه است و پشتوانه ی اصلی نوآوری در همه ی ابعاد وارائه ی ایده های نو، داشتن خلاقیت است. نتایج نشان می دهندکه:(1خلاقیت،استعدادی بالقوه و همگانی است و میتوان با شناخت عوامل موثر بر آن، آن را پرورش داد نه اینکه، خلاقیت را به کودکان آموزش داد.(2فرآیند خلاقیت در تعامل با محیط شکل میگیرد و قابل آموزش دادن نیست.(3پاداش های بیرونی و آموزش دادن خلاقیت، موجب تغییر ماهیت خلاقیت میشوند.

آموزش، خلاقیت، کودکان ابتدایی، روان شناسی تربیتی عبدالعظیم کریمی.